Nakhon Phanom, That Phanom en Ubon Ratchathani

Hallo!

Donderdagochtend zijn we met de bus van Nong Khai naar Nakhon Phanom vertrokken. Het was nog even afwachten hoe lang deze reis zou gaan duren want het mannetje van de ticket verkoop zei in gebrekkig Engels 4 a 5 uur maar op internet lazen we dat dit nog wel eens een lange tocht kon worden van 7 a 8 uur. Internet had uiteraard gelijk en de busreis was tevens een 'full Thai experience'. Tussen alle locals en monniken vertrokken we één uur en een kwartier later omdat de buschauffeur eerst nog even aan de bus aan het sleutelen was. Ondertussen konden we genieten van een Thaise CD die de hele reis maar zo'n 5 keer is aangezet en waarvan we de deuntjes nog steeds kunnen dromen. Met random stops langs de weg waar mensen in en uitstapten kwamen we zeven uur later dan toch aan op de plaats van bestemming; Nakhon Phanom!

De volgende dag zijn we dit stadje gaan verkennen. We hebben een heel stuk langs de prachtige Mekong gelopen met een aantal tussenstops bij de IndoChina Market, een tempel, de Clocktower en het Former Governor's Residence museum. Aan het einde van de middag hadden we een River Cruise op onze planning staan. Met een bootje (inclusief een heel blik Aziatische toeristen) zijn we anderhalf uur gaan varen over de Mekong en konden we de overkant, Laos, bijna aanraken. Een tochtje waar we van hebben genoten met een Chang biertje en de ondergaande zon. Eenmaal weer aan wal bleek er een soort festival gaande. Het leek een eetfestijn waar families en groepen aan grote tafels uitgebreid aten en dronken onder het genot van muzikale acts. Toen wij - als twee blonde meisjes - daar even een kijkje gingen nemen, viel dat meteen op. Binnen no time werden we met gebaren uitgenodigd om bij de politie tafel aan te schuiven. Terwijl we met iedereen op de foto moesten, werden onze glazen al met bier volgeschonken en kwam iemand anders aan met allemaal schalen vol lekker eten. Ondertussen kunnen we nu wel 'dankjewel', 'hallo' en 'cheers' in het Thais zeggen. Hele bijzondere avond zo tussen de Thaise mensen. Uiteindelijk hebben we nog steeds geen idee wat voor een festival het precies was want dat was te moeilijk in het Engels. Maar wel ons goedkoopste diner ooit hier ;)

Zaterdag vertrokken we met een plaatselijk busje naar That Phanom want 50km verderop lag. Wederom tussen de locals waarvan 1 man Engels kon omdat hij leraar was. Al snel was dit de grote vriend van Dide en wilde hij maar al te graag alles over ons weten; vooral de vraag waarom we in hemelsnaam zo'n grote tas bij ons hadden, vonden we erg leuk. Toen we aankwamen, zijn we dit plaatsje gaan bekijken en hier was dé tempel van Isan (noordoost Thailand). Verder hebben we vooral nog genoten van de mooie en rustige Mekong want dit was ons laatste dagje aan deze rivier.

Vandaag zijn we met de bus doorgegaan naar Ubon Ratchathani, een wat grotere plek dus we zijn weer terug in de bewoonde wereld. Helaas heeft het vandaag de hele dag geregend dus we zijn 'gevlucht' naar een city mall. Er bleek ook een bioscoop te zijn en dat leek ons wel een goed plan. Ondanks dat we een traantje hebben weggepinkt bij 'me before you' was het erg fijn om even terug te zijn in de Westerse wereld. Deze westerse trent hebben we tevens doorgezet want in de avond zijn we gaan dineren bij het Italiaanse restaurant Risotto. Iets waar Dide al een aantal dagen naar uit heeft gekeken en dat was volledig terecht. Na drie weken alleen maar Thais eten smaakte de pizza en pasta hėėl goed!

Ondertussen vliegt de tijd, ons laatste weekje Thailand is alweer aangebroken. Gelukkig wacht Vietnam daarna nog op ons!

Liefs Dide en Lisanne
Ps. Mocht iemand nog een dobbel- of kaartenspel weten voor twee personen (geen pesten), let us know! Met Yahtzee en Smoesjassen komen we onze busreizen wel door maar wat variatie is altijd leuk!;)